Met voorganger “Gas d’r bi-j” maakte Normaal 1 van zijn beste albums in jaren. Deze opvolger is helaas minder goed. Dat ligt met name aan de songs want de stevige sound (Erwin Musper) zit wel snor.

Normaal albums werden jaarlijks gemaakt met name als aankondiging van een nieuwe gelijknamige Veldtocht en dit is er helaas 1 grotendeels op de automatische piloot. “Top of the bult”, “Slap gelul”, “Høken boogie”, “Een echte høker” en “Høkersalphabet” zijn behoorlijk generiek en hebben niet de ambitie om verder te rijken dan alleen de oren van de eigen trouwe aanhang. Dat gezegd hebbende veer je wel op bij “Now en” en hoor je een lekker stevig Normaal en een werkelijk goede gitaar gedreven rocksong.

Ook verrassend goed is The Beatles cover “Wat mot ik doen” (Baby’s in black). Qua melodie zit het natuurlijk gelijk al goed, maar de uitvoering is ook goed met name het gitaarwerk en accordeon tillen het nummer op. En tussen al het mindere werk op “Top of the bult” zit nog 1 pareltje dat er echt positief uitspringt: de cajun knaller “Tied kwiet”, dat swingt als een tiet door de accordeon, washboard en viool.

Kortom een wat tegenvallend Normaal album met enkele goede uitschieters (“Wat mot ik doen”, “Tied kwiet” en “Now en”). De 3 sterren hierboven zijn voor de inhoud. Deze lp is zoals altijd in deze serie een mooie 5 sterren uitgave.