Voorafgaande aan deze plaat uit 1997 ging nogal een hoop vooraf. In 1996 was er alweer gedoe met een manager die de kluit had belazerd en Bennie kreeg een flinke depressie.

Hij zag het niet meer zitten en in de pers werd aangekondigd dat Normaal zou stoppen. In ieder geval voor de komende maanden, maar ook werd er niets gepland voor de toekomst.

Toch was er al snel daarna weer een doorstart. Bennie was na een paar maanden al weer wat opgeknapt en hij besloot de band toch voort te zetten. Met als gevolg dat er in 1997 toch gewoon weer een veldtocht was en een nieuwe CD "Krachttoer", opgenomen in Volendam (Studio Arnold Muhren). Gerepeteerd werd voortaan in de eigen "Heujberg" studio bij Ben aan huis. Op deze LP's is als bonus een "Heujberg" sessie toegevoegd.

Eigenlijk wonderlijk dat er elk jaar een nieuwe plaat verscheen ondanks de 100+ optredens per jaar, gedoe in de band, zakelijke ruzies met managers, de flinke ongelukken van Ben en Jan en dan in 1996 een depressie van Ben, de aankondiging van het stoppen en dan toch gewoon weer deurdonderen met weer een nieuwe plaat en optredens.

Na het debuutalbum "Oerend Hard" (1977) is dit in 20 jaar tijd maar liefst al het 21-ste album van de band. Met recht de hardst werkende band van het land.

Op “Krachttoer” staan veel middelmatige songs die niet de ambitie hebben verder te reiken dan de oren van alleen de vaste anhangers. Dat is eigenlijk wel jammer want tegelijkertijd ging Normaal ook juist muzikaler en subtieler te werk op de Mercury albums uit de jaren 90 en was er ruimte voor goede gastmuzikanten zoals te horen op songs als “Wat mooi” en “Ik mot goan”, beide nummers in de categorie “gevuulig høken”.

Er zijn veel betere Normaal platen verkrijgbaar. Ik geef 3 sterren voor de inhoud. De uitgave op gekleurd vinyl is zoals altijd goed verzorgd.